Otyłość patologiczna – jak ją rozpoznać? 

Otyłość to skomplikowana i bardzo niebezpieczna choroba, która powstaje z wielu przyczyn i wymaga leczenia. Otyłość patologiczna wymaga wsparcia od strony lekarzy, dietetyków, a także psychologów. Jest to choroba, w której pacjenci potrzebują szczególnej opieki, gdzie stan osób chorych jest już bardzo poważny. 

Po czym rozpoznać, że mamy do czynienia z nadwagą, czy otyłością patologiczną? 

Otyłość patologiczną łatwo rozpoznać już na pierwszy rzut oka. Jednak tylko i wyłącznie lekarz może ocenić stan pacjenta, czy jego stan zaliczamy do nadwagi, czy otyłości. Oba te pojęcia odnoszą się do masy ciała i zawartości tkanki tłuszczowej w organizmie. Różnica polega na tym, że nadwaga to stan ostrzegawczy i sygnał, który alarmuje, że należy zacząć walczyć z nadmiarem kilogramów. Natomiast otyłość to choroba, która może zagrażać nie tylko zdrowiu, ale nawet życiu. W celu zidentyfikowania, czy mamy do czynienia z nadwagą, czy z otyłością posłużyć wskaźnik BMI, zwany również wskaźnikiem Queteleta. 

BMI możemy w bardzo łatwy sposób też sami obliczyć. Jest to iloraz masy ciała wyrażonej w kilogramach i wzrostu wyrażonego w metrach podniesionych do kwadratu. Aby obliczyć wartość tego wskaźnika, należy wagę określoną w kilogramach podzielić przez swój wzrost podany w metrach. Następnie uzyskany wynik odczytuje się dzięki kalkulatorowi, który został opracowany przez Światową Organizację Zdrowia (WHO), a prezentuje się on następująco: 

BMI mniej bądź równe niż 18,5 kg / m2 = niedowaga

BMI w przedziale 18,5 – 24,9 kg / m2 = waga prawidłowa 

BMI w przedziale 25,0 – 29,9 kg / m2 = nadwaga 

BMI równe bądź wyższe niż 30,0 kg / m2 = otyłość 

Wyróżniamy również trzy stadium otyłości:

I = BMI w przedziale 30,0 – 34,9 kg / m2

II = BMI w przedziale 35,0 – 39,9 kg / m2 

III = BMI równe bądź wyższe niż 40,0 kg / m2 

Przy czym III stadium otyłości jest określany jako skrajny i śmiertelny. 

Jak się leczyć mając do czynienia z otyłością patologiczną?  

Chcąc zacząć walkę z otyłością, należy w pierwszej kolejności zredukować masę ciała. Najprostszym sposobem jest kontrola spożywanych posiłków, powinno się jeść mniejsze porcje, a częściej. Najlepiej, gdy spożywane pokarmy są regularne o wyznaczonych porach dnia. Kolejnym bardzo istotnym elementem jest zmiana trybu życia. Trzeba zwiększyć swoją aktywność fizyczną. Szacuje się, że na wysiłek fizyczny powinniśmy przeznaczyć co najmniej 30 minut w ciągu dnia. Na początku nie należy też przesadzać z bardzo ciężkimi ćwiczeniami. Jeśli organizm jest w wysokim stadium otyłości, to wystarczy tylko spacer, który z upływem czasu można rozszerzać o inne formy np. o jazdę na rowerze, czy bieganie. 

Warto pamiętać, aby w pierwszej kolejności skontaktować się z dietetykiem, który zbada ciało i organizm i zaleci specjalistyczne działania dobrane do indywidualnych potrzeb pacjenta. Nie należy też zapomnieć o wizycie u psychologa lub psychiatry, który pomoże w walce z chorobą, oraz doradzi jak zapobiec kolejnemu tyciu. Trzeba się uzbroić w cierpliwość, ponieważ zredukowanie masy ciała i tkanki tłuszczowej bez uzyskania „efektu jo -jo” wymaga sporo czasu i wyrzeczeń.